(((---ျမန္မာႏိုင္ငံသိုင္းအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က နည္းျ့ပဆရာ--မိုးေကာင္း ----ဘုရားမွာ ေဗဒင္ေဟာပါတယ္။-)))
..............
ေဇာတိသေဝဒမဂၢဇင္း-အမွတ္-(၁၆၆)၊ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ အင္တာဗ်ဴးး
....................
အမွတ္တမဲ့ေပါ့ေလ။
ျမန္မာ႐ုပ္ရွင္၊ ဗီဒီယိုေတြ ၾကည့္ဖူးခဲ့ရင္ျဖစ္ျဖစ္၊ ဒါမွမဟုတ္ မၾကည့္ခ်င္ ျမင္လ်က္သားျဖစ္ ေနတဲ့ ေၾကာ္ျငာဒီဇိုင္းပံုစံမ်ိဳးနဲ႕ လြင္မိုးေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေဝဠဳေက်ာ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ျမင္ဖူး ၾကမွာပါ။ ဒီေတာ့ကာ ငါတို႕သည္ သူတို႕ႏွင့္ အတူ ႏိုင္ငံတာ္ တစ္ခုထဲအတြင္းမွာ ပင္ မွီတင္း ေနထိုင္ၾကသူေတြ ခ်ည္းပါလားဆိုၿပီး ေျဖသိမ့္ေက်နပ္ႏိုင္လို႕ ရႏိုင္ပါေသးသည္။
အဲဒီလိုနဲ႔ေပါ့ေလ။
ဘုရားဖူးလိုလို႕ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လိပ္ဥတူးလိုလို႕ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လမ္းႀကံဳလို႕ ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ရန္ကင္းၿမိဳ႕နယ္၊ မိုးေကာင္းဘုရား ကို ေရာက္ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ အဲဒီ ခုနေျပာသလိုမ်ိဳး လြင္မိုး လိုလို ေဝဠဳေက်ာ္ လိုလို မ်က္ႏွာမ်ိဳးနဲ႔ မြန္မြန္ ရည္ရည္ လူငယ္တစ္ေယာက္ကိုေတြ႕မိခဲ့ရင္ ဘာမေျပာညာေမေျပာ သူ႕ေရွ႕ သြားရပ္ၿပီး လက္ဝါးသာ ေထာင္ျပလိုက္ပါ။ (ျပ႐ံုျပပါ ႐ိုက္ေတာ့မ ႐ိုက္ၾကပါနဲ႕ေနာ္) ကြ်န္ေတာ္ ထင္တယ္။ ေခါင္းညိတ္ျပတယ္ဆိုရင္ သူမျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ေခါင္းခါၿပီး ေဗဒင္ပဲအဓိကေဟာတယ္။ ဗုဒၶနည္းက် ဝိဇၨာပညာသည္ပါလို႕ဆိုလာရင္ ေသခ်ာပါတယ္။ မိုးေကာင္းဘုရားက ေဗဒင္ဆရာ ဦးထြန္းရီ ဆိုတာပါပဲ။
အဲဒီမိုးေကာင္းဘုရားအေရွ႕ဘက္မုခ္ အခန္း(ခ)ထဲ ဝင္မယ္ ဆိုရင္
လူကို မၾကည့္နဲ႔ မူကိုၾကည့္
႐ုပ္ကိုမၾကည့္နဲ႔ အလုပ္ကိုၾကည့္။
ေငြအသျပာကိုမၾကည့္နဲ႔ ေစတနာကိုၾကည့္
အဲဒီလိုကတစ္မ်ိဳး။
........................
လိုခ်င္ေလာဘမရွိၾကႏွင့္။ ျဖစ္ခ်ိန္တန္ ျဖစ္လာလိမ့္မည္။
ျဖစ္လာမည့္အခ်ိန္ကို ႀကိဳတင္သိထားဖို႕ အေရးႀကီးပါတယ္။ ျဖစ္လာမယ္ ဆိုတဲ့ အခ်ိန္မွာ ရပိုင္ခြင့္ေတြ တကယ္ရလာေအာင္ ဘယ္လိုေနထိုင္ရမယ္ ဘယ္လိုလုပ္ကိုင္ရမယ္ ဆိုတာ သိလိုပါသလား။
အဲဒီလိုကတစ္နည္း
.........................
ပူပင္ေၾကာင့္ၾကမရွိၾကႏွင့္။ ပ်က္ခ်ိန္တန္လွ်င္ ပ်က္ လိမ့္မည္။
ပ်က္မဲ့အခ်ိန္ကို ႀကိဳတင္ သိထားဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။
ပ်က္မယ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္မွာ ႀကံဳေတြ႕လာမယ့္ ေလာကဓံရဲ႕ အဆိုးအေကာင္းေတြကို လြတ္ကင္း သက္သာခြင့္ရေအာင္ ဘယ္လိုေနထိုင္ရမယ္၊ ဘယ္လိုလုပ္ကိုင္ရမယ္ဆိုတာ သိလိုပါသလား။
အဲဒီလိုကတစ္ဖံု
............................
သင့္ဘဝ အနာဂါတ္ကာလမွာ ေတြ႕ႀကံဳလာမယ့္ အေကာင္း အဆိုးရဲ႕ အေၾကာင္းအက်ိဳး အမွန္ကို မသိဘဲေျပာသမွ်ယံု၊ ေပးသမွ်ေဆာင္၊ ခိုင္းသမွ်လုပ္၊ အခ်ိန္ကုန္၊ ေငြကုန္၊ လူပင္ပန္း ျဖစ္ၿပီး ဆရာစံု၍ ဘဝကို စိတ္ တိုင္းမက်ျဖစ္ေနသူမ်ားႏွင့္ ဗုဒၶ နည္းက်ဝိဇၨာပညာ၏ ေဟာေျပာ လမ္းၫႊန္ မႈမ်ားဟုတ္၏၊ မဟုတ္၏၊ ျဖစ္ႏိုင္မျဖစ္ႏိုင္ ေဝဖန္စဥ္းစား၍ ေလာကဓံကို ရင္ဆိုင္ျဖတ္သန္း လိုသူမ်ားအတြက္ ေလာကဓံတရားရွစ္ပါးနယ္မွာ ရင္ဆိုင္ႀကံဳလာမည့္သင့္ဘဝ အနာဂတ္ကာလ၏ က်န္းမာေရး၊ စီးပြားေရး အလုပ္အကိုင္၊ အိမ္ေထာင္ေရး၊ အမႈအခင္းျပႆနာမ်ား၏ အေကာင္း အဆိုးကို အေၾကာင္းအက်ိဳးႏွင့္ ေဟာေျပာလမ္းၫႊန္ေပးသည္။
အဲဒီလိုကတစ္ပိုဒ္
.........................
ဤပညာသည္အေကာင္းအဆိုးကိုႀကိဳတင္သိႏိုင္ၿပီး ဓါတ္ဆင္၊ ဓါတ္႐ိုက္၊ နဝင္းစီး၊ ဓါတ္ယၾတာမ်ားျဖင့္ ႀကိဳတင္၍ ကာကြယ္ျခင္း၊ကုသျခင္း၊ တားဆီးျခင္းမ်ားကိုပါ လုပ္ေဆာင္ ထားႏိုင္ေသာ ပညာျဖစ္သည္။
အဲဒီလိုက အဲဒီလို။
အဲဒါနဲ႕ေပါ့ေလ...။
ဓာတုနိယာမႏွင့္ နဝင္းစီး၊ ဓါတ္ခန္း၊ ေဗဒင္အခ်ဳပ္ မဟာဘုတ္ နိဒါန္းက်မ္းျပဳ ပညာရွင္ မဟာဘုတ္ပါရဂူဆရာႀကီး ဦးၾကာျမင့္၏တပည့္ ဆရာဦးထြန္းရီ(ေလာကဓံ)ဆိုသူနဲ႕ ညီၿငိမ္းေဆြဆိုတဲ့ အေကာင္းစားေလး နဲ႔ ေဟာဒီလိုေတြ႕ၾကပါေလေရာ . . .
ကြ်န္ေတာ္ကို ပဲခူးတိုင္း၊ ကဝၿမိဳ႕နယ္၊ ဝင္းကမူေက်းရြာ(ကုန္းတန္း)မွာ အဖဦးခင္ေမာင္၊ အမိေအးပိုတို႕က ေမြးဖြားခဲ့တာပါ။ မ်ိဳး႐ိုးမရွိခဲ့ပါဘူး။ ေဗဒင္ ပညာနဲ႔အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ပညာနဲ႔ေပါ့ေလ။
အဲဒီလိုနဲ႔အရြယ္ေရာက္ ႀကီးျပင္းလာခဲ့တာ။ ၁၉၇၄ခုႏွစ္ မတိုင္ခင္ ကရာေတးေတြ ေခတ္စား -လာၾကတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က လူငယ္ပီပီေပါ့ေနာ္ ကရာေတးကိုစိတ္ဝင္စားတယ္။ သံလက္သီး နဲ႔ ကရာေတးတို႕ ဘာတို႕ေခ တ္ေ ပါ့။ အဲဒါနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္သင္ေရာ၊ ကြ်န္ေတာ္က အလုပ္တစ္ခုကို လုပ္ ရင္ ေျခေျချမစ္ျမစ္ လုပ္ရမွ ေက်နပ္တယ္။ အဲဒါနဲ႔ ဖိဖိစီးစီး ကရာေတး သင္တယ္။ ေနာက္ၿပီး သိုင္းပညာသင္တယ္။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မွ ကြ်န္ေ တာ္ စူး စူးနစ္နစ္ သင္မိခဲ့သလဲဆိုရင္ အေျခခံဘဝကေန ဆရာျဖစ္တဲ့ အ ထိကို သင္ၾကားေလ့လာတတ္ေျမာက္ခဲ့တဲ့အဆင့္ျဖစ္လာတယ္။
အဲဒါနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသိုင္းအဖြဲ႕ခ်ဳပ္(ေအာင္ဆန္းကြင္း)က်ိဳကၠဆံအားကစားကြင္းမွာ ေပါ့ေလ သိုင္းနည္းျပဆရာအျဖစ္နဲ႔ ခုႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာေအာင္ သင္တ န္းျ ပၿပီး တပည့္ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ ေမြးထုတ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕သိုင္းဆရာႀကီးမ်ားကေတာ့
ျမန္မာႏိုင္ငံသိုင္းအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အတြင္းေရးမွဴးဆရာႀကီး ဦးတင္ဦး ႏွင့္ လိုင္းမြန္း (ပေလာင္) သိုင္းအဖြဲ႕က အစိုင္း(ေခၚ)ဆရာ စိုင္းသိန္းဝင္းနဲ႕ စိုင္းခင္ေသာင္းႏိုင္နဲ႕ ကိုမ်ိဳးေအာင္တို႕ျဖစ္တယ္ဗ်။
အဲဒီလိုနဲ႕ သိုင္းပညာနဲ႕ပတ္သက္ေနတုန္း ႐ုပ္ရွင္ပညာနဲ႕ ဆက္စပ္လာမိတယ္။ အဲဒါလည္း သိုင္းပညာနဲ႕ပဲ အဓိက ပတ္သက္တာပါ။ အဲဒီသိုင္းကိစၥနဲ႔ပဲေအဝမ္း႐ုပ္ရွင္ၿခံမွာ တစ္ႏွစ္ခြဲေလာက္ ၾကာျမင့္ခဲ့တယ္။ ႐ုပ္ရွင္ေတြဘာေတြလည္း ႐ိုက္ျဖစ္ေသးတယ္ဗ်။ အဲ...မွတ္မိသ၍ ကားေတြ ကေတာ့ ေမာင္သန္းဝင္းနဲ႕႐ိုက္တဲ့ ]တစ္ခ်က္ခုတ္}၊ ကိုတိုးညြန္႕တို႕နဲ႕႐ိုက္တဲ့ ]ဝိုင္းႀကီး ပတ္ပတ္ ဒူေဝေဝ} ကိုေက်ာ္သူနဲ႕ ႐ိုက္တဲ့ ]သံုးေတာင္ျပည့္ခန္း သာလယ္}။ အဲ...အဲဒီကားေတြ ႐ိုက္ျဖစ္ခဲ့ တယ္။ အဲဒါနဲ႕လဲ မေပ်ာ္ျပန္ ဘူး ဗ်။ ေနာက္ဒီဘက္ေခတ္ေပါ့...။
ဒီဘက္ေဈးကြက္စီးပြားေရးကာလမွာ ကြ်န္ေတာ္ဘာေတြလုပ္သလဲဆိုေတာ့ အေဆာက္အဦး ကန္ထ႐ိုက္ လုပ္င န္းေတြ လုပ္ျဖစ္တယ္။
ေျမာက္ဒဂံုယဥ္ေက်းမႈဌာန အိမ္ယာတို႕၊ ဘုရင့္ေနာင္ပြဲ႐ံုတို႕ေပါ့ေလ အဲဒါေတြမွာ ကန္ထ႐ိုက္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဖြဲ႕နဲ႔ေပါ့ အဲဒီမွာဘာေတြ႕ရ သ လဲဆိုေတာ့ ႐ိုးသားႀကိဳးစားႏိုးၾကားတဲ့ လူရွိသလို၊ မဟုတ္မဟတ္ ကလိမ္ေ စ့ျငမ္းဆင္ၿပီး လက္တစ္လံုးျခားယုတ္မာတဲ့ လူေတြကို ေတြ႕လာရျပန္တယ္။
အဲဒါနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္မေပ်ာ္ျပန္ဘူးဗ်။
အဲဒီေနာက္ေတာ့ ေယာင္ေတာင္ေပါင္ေတာင္နဲ႕ ဘာလုပ္ရ ဘာကိုင္ရ မွန္း မသိ၊ ဘာမွ မလုပ္ျဖစ္ေတာ့ဘဲ စိတ္ေတြေလလြင့္ ေနတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီ ထဲကေတာ့ ေဗဒင္ပညာနဲ႕ဆက္စပ္မႈ မရွိေသးတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။ ယံုၾကည္လွ တယ္။ လက္ခံလွတယ္၊ မဟုတ္ဘူးဗ်။ ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ မူလဝါသနာက အႏုပညာေနာ္။----ဒီလိုနဲ႔ ဘဝေတြခ်ာခ်ာလည္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘာကိုေတြ႕မိလိုက္ရသလဲဆိုေတာ့ စေနသားသမီး အသက္(၃၃)ႏွစ္မွာ ေရာဂါစံု၊ ေဆးစံု၊ ဆရာစံု၍ ဒုကၡေရာက္ေနလွ်င္ ဆရာႀကီး ဦးၾကာျမင့္ဆီ လာခဲ့ပါဆိုတဲ့ စာပိုဒ္ေလးတစ္ပိုဒ္ဗ်။ ဘယ္ကဘယ္လို ေတြ႕မိလိုက္သလဲမသိဘူး။ အဲ.. ကြ်န္ေတာ္ ကလည္း အသက္(၃၃)ႏွစ္မွာ ျဖစ္ေနတယ္။ တကယ့္ကို ဘဝစံု၊ ရင္အနာစံု၊ ေဆးစံု၊ ဆရာစံုေနခဲ့ၿပီ။ အင္း ေပါ့ ဒုကၡလည္းေရာက္ေနခ်ိန္ေပါ့။
အဲဒီလိုတိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ျဖစ္ေတာ့ ဘာရယ္၊ ညာရယ္ေတာ့မဟုတ္ဘူး အဲဒီဆရာႀကီး ဦးၾကာျမင့္ဆီ ေရာက္သြားေရာ ေျပာၾကပါေတာ့။
ဟုတ္တယ္။
အဲဒီမွာတင္ပဲ ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ ဘဝတစ္ဆစ္ခ်ိဳးေျပာင္းသြားခဲ့တာ။ မွန္လိုက္တာဗ်ာ၊ ေဟာခ်က္ ေတြ ေဟာခ်က္ေတြဆိုတာ မေျပာပါနဲ႕ေတာ့။ ဒါနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္လည္း ဆရာႀကီးနဲ႕ ဆရာႀကီး ပညာကို ေလးစားယံုၾကည္မိၿပီး ဆရာတင္တပည့္ခံလို႕မို႕ ေလးႏွစ္ေလးမိုး ၾကာၾကာ ပညာရင္ႏို႕ ေသာက္စို႕ခဲ့ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ မူလအဓိပတိဆရာႀကီးပါ။ ဆရာႀကီးရဲ႕နည္းစနစ္က ဗုဒၶနည္းက်တဲ့ ဝိဇၨာ ပညာရပ္ျဖစ္ၿပီး နဝင္းစီးဓါတ္ခန္း ေဗဒင္ခ်ဳပ္မဟာဘုတ္မွာ ပါရဂူႀကီးတစ္ဆူျဖစ္လို႕ပါပဲ။ အဲဒီမွာတင္ ကြ်န္ေတာ္လည္း ဆရာဦးထြန္းရီ(ဓါတုနိယာမႏွင့္ မဟာဘုတ္နဝင္းစီ းဓါတ္ခန္း)ဆိုတဲ့ ကိုယ္ပိုင္ ဆိုင္းဘုတ္ တင္ႏိုင္ခဲ့တာေပါ့။
အစပိုင္းတုန္းက ေဗဒင္ပညာရဲ႕အႏွစ္ကို မကြ်မ္းက်င္ေသးေတာ့ အလြဲလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္ေတြ ျဖစ္ဖူးတယ္ဗ်။
ေဗဒင္လာေမးသူကို ကြ်န္ေတာ္ေကာင္းမယ္ေျပာလိုက္ရင္ ဆိုးသြားတာတို႕၊ ဆိုးမယ္ေျပာရင္ ေကာင္းသြားတာတို႕ အဲဒါေတြနဲ႕ နပမ္းလံုးေနရေသးတယ္။ ေနာက္မွ သဘာရင့္ ဝါရင့္လာေတာ့မွ အေၾကာင္းနဲ႔အက်ိဳး အက်ိဳးနဲ႕အေၾကာင္းေပါ့။ အဲဒါေတြ ဆက္စပ္ၿပီး တိတိက်က် မွန္မွန္ကန္ကန္ေတြ ေဟာေျပာေအာင္ျမင္ခဲ့တာ ဒီေန႕အထိေပါ့ေလ။
ေနာက္ကြ်န္ေတာ္ ပေယာဂပညာေတြ ဘာေတြလဲေလ့လာလိုက္စားခဲ့ေသးတယ္။ အၾကားအျမင္နဲ႕ ပါတ္သက္လို႕လည္း ဒီလိုပဲ ေလ့လာလိုက္စားခဲ့တာပါပဲ။
၁၉၉၅ခုႏွစ္မွာ တိုင္းရင္းေဆးေလးဘာသာကို ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ ဆရာႀကီး ရန္ကုန္ ေက်ာ္ရင္ ဆီမွာ ပုဂၢလပညတ္ေဆးပညာႏွင့္ နိယာမေဆးပညာကို သင္ယူခဲ့ၿပီး (၂၁.၁၀.၉၇) အဂၤါေန႕မွာ ဆရာႀကီး ဦးေက်ာ္ရင္ ကိုယ္တိုင္(ဓါတုနိယာမ)ေဆးကုသခန္းကို လာေရာက္ဖြင့္လွစ္ ကုသခြင့္ ေပးခဲ့ပါတယ္။------------ကြ်န္ေတာ္ ခုလိုအပူအပင္ကင္းစြာနဲ႕ေဟာေျပာေနျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းကလဲ ကြ်န္ေတာ့္ဇနီးရဲ႕ အေထာက္အကူလဲ ပါပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႕ဒါေတြကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာရတာလဲဆိုေတာ့ (အလုပ္ တစ္ခုမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြပါလာရင္ လုပ္ငန္းတစ္ဝက္ ေအာင္ျမင္ႏိုင္သလို တစ္ဝက္က်ဆံုးျခင္းကို ျဖစ္ေစတယ္)ဆိုတဲ့စကားေၾကာင့္ ခုလိုေျပာရတာပါ။ ကြ်န္ေတာ့္ဇနီးရဲ႕ နားလည္သိတတ္မႈ၊ အားေပးကူညီမႈေတြေၾကာင့္ ခုလို စီးပြားေရးမလုပ္ပဲ ပညာမွန္နဲ႕ လူေတြကို ေဟာေျပာၿပီးရပ္တည္ ေနႏိုင္တာျဖစ္ပါတယ္။
ဟုတ္ကဲ့ ဆရာေပးတဲ့ ပညာကိုေသရြာသို႕ ယူမသြားၾကစတမ္းဆိုသလို ကြ်န္ေတာ့နည္း ကြ်န္ေတာ့္ဟန္ ကြ်န္ေတာ့္စနစ္ကို အခုလိုေျပာျပလိုက္ရင္ တျခား႐ိုက္စား၊ ေဟာက္စား၊ ဆရာတု၊ ဆရာေယာင္ေတြက အဲဒီနည္းနဲ႕ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ၾကမွာျဖစ္လို႕လဲ သိပ္ေတာ့မေျပာလိုပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ေျပာရဲတာကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ဆရာႀကီးဦးၾကာျမင့္ မူအတိုင္း မဟာဘုတ္မူရင္းအတိုင္းေပါ့ေလ။ အဲဒီနည္းစနစ္နဲ႕ေဟာပါတယ္။
ပထမနာမည္ေမးတယ္။
ေနာက္ေမြးသကၠရာဇ္ေမးတယ္။
ေနာက္ အိမ္ေထာင္ရွိ/မရွိေမးတယ္။
ေနာက္ အလုပ္အကိုင္ ေမးတယ္။
ေနာက္ ေနရပ္လိပ္စာ ေမးတယ္။
ကြ်န္ေတာ္က အေျခခံပိုင္တယ္ေလ။ တျခားဆရာေတြလို ေရလာေျမာင္းေပးမလုပ္ဘူး။ ကိုယ္ကပညာအႏွစ္ကိုျပၿပီး ေဟာတာကို လူအေတာ္မ်ားမ်ားက လက္မခံဘူးဗ်။ ဆိုလိုတာကဗ်ာ၊ ငွက္ေပ်ာပင္စိုက္ရင္ ငွက္ေပ်ာသီးပဲသီးမွာေပါ့ မဟုတ္လား။ အျဖစ္ရွိရင္ အပ်က္ရွိမယ္။ မထူးဆန္း ဘူးေလ။ ကြ်န္ေတာ္က လူတစ္ေယာက္ရဲ႕သက္တမ္း တစ္ခုလံုးကို ပိုင္းျခားၿပီး ေဟာတာ။ မေမြးခင္အခ်ိန္၊ ေမြးၿပီးအခ်ိန္၊ ေသတဲ့အခ်ိန္။ အဲဒီလူ႕ဘဝသက္တမ္းတိုတိုေလးမွာ ေမြးၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ဆိုပါေတာ့၊ သူ႕မွာလူတစ္ေယာက္ရဲ႕အခြင့္အေရးေတာ့ ရရမွာေပါ့။ ဆိုပါေတာ့ အလုပ္အကိုင္၊ အိမ္ေထာင္၊ ေနစရာအိမ္၊ စီးဖို႕ယာဥ္၊ အဲဒါကျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ဘဝမွာရသင့္ရထိုက္တဲ့ အခ်ိန္အခါ အခြင့္အေရးေတြပဲ။
အလုပ္ေပးမယ္၊ အိမ္ေထာင္ေပးမယ္၊ ေနစရာအိမ္ေပးမယ္။ စီးဖို႕ယာဥ္ေပးမယ္။ အဲဒီ ေလးမ်ိဳးဟာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘဝတစ္ခုမွာ ေျခာက္ႀကိမ္ႀကံဳရမယ္။ ရသင့္တယ္ ရထိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီအတိုင္းသက္သက္ေတာ့ မရႏိုင္ဘူး။ လုပ္မွရမယ္။ ကံ Óဏ္ ဝီရိယ လံု႕လေပါ့ေလ။ ဒီလိုနဲ႔မွရမယ္။
ကဲ ဘယ္ေလာက္ သိပၸံနည္းက်သလဲလို႕။
အဲဒါကြ်န္ေတာ့မူပဲ။
ေဗဒင္လာေမးတယ္ေနာ္
ေမးၿပီးသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ မယံုပါနဲ႕ဦး၊ စဥ္းစား။ လြယ္လြယ္ေလးနဲ႕ ျဖစ္ရမယ္လို႕ ကြ်န္ေတာ္ မေျပာဘူး။ ဒီလိုအသက္အရြယ္မ်ိဳးမွာ သူမ်ားေတြ စီးပြားျဖစ္ေနတယ္။ သူတို႕လို စီးပြားျဖစ္ေအာင္ ႀကီးပြားေအာင္လုပ္ယူပါ။ လုပ္ယူလို႕ရတဲ့အဆင္ေျပေစမဲ့ နည္းစနစ္ကို ကြ်န္ေတာ္ေျပာျပမယ္။ ေနနည္းေပါ့။ ေနနည္းေျပာမယ္။ ျဖစ္ရင္ပ်က္မယ္ေနာ္။ ပ်က္ေတာ့မယ္။ အဲဒါမပ်က္ေအာင္ (ပ်က္မွာသိလ်က္နဲ႕)မေဆာင္ရြက္ဘဲ ယၾတာအားကိုးခ်င္ၾကတာ။ အဲဒါမ်ိဳးမရဘူး။ ဆရာႀကီးလည္း အဲဒါလို သိပၸံနည္းက်ဗုဒၶတရားနဲ႔ယွဥ္ၿပီးေဟာဖို႕လမ္းၫႊန္တယ္။
ယၾတာေကာင္းရင္မင္းေလာင္းေပၚမယ္။ ယၾတာေကာင္းရင္မင္းေလာင္းေပ်ာက္မယ္ ဆိုတာမ်ိဳးက လံုးဝအာမခံခ်က္မေပးႏိုင္ပါဘူး။ အခ်က္ကိုမသိဘဲနဲ႔ အႏွစ္ကို မသိဘဲနဲ႔ လူတစ္ေယာက္ ေသမယ္။ ရွင္မယ္ဆိုတာ လုပ္လို႕မရဘူး။ ေသေနတဲ့လူကို ထရွင္ေအာင္ ယၾတာ လုပ္လို႕မရဘူး။ ေထာင္က်ေနတဲ့လူကို ယၾတာနဲ႕ လြတ္ေျမာက္ေအာင္လုပ္ေပးလို႕မရပါဘူး။ေဆး႐ံုမွာ ခြဲစိပ္ကုသခံေနတဲ့ လူနာကိုခ်က္ခ်င္းႀကီးပိုက္ေတြဘာေတြျဖဳတ္ၿပီး အေကာင္းပကတိအတိုင္း ျပန္လာေအာင္လုပ္လို႕မရပါဘူး။ အဲဒီလိုပဲ ညားခါစ ခ်စ္စ၊ ခင္စ၊ ၾကင္နာစ ခ်စ္စိတ္မႊန္ေနတဲ့ လင္မယားကို ခ်က္ခ်င္းႀကီး ကြဲသြားေအာင္ ယၾတာနဲ႕ခြဲလို႕မရႏိုင္ပါဘူး။
အဲဒါေတြကို ယၾတာလုပ္ေပးတဲ့မူ ကြ်န္ေတာ့မွာမရွိပါ။ ဘယ္သူမွလည္းမကယ္ႏိုင္ပါဘူး။ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးၿပီး ေလာကဓံတရားကို ျဖတ္သန္းဖို႕ နည္းလမ္းေကာင္းေတြသာ ေပးပါမယ္။
အိမ္တြင္း႐ိုးရာ၊ နတ္၊ သိုက္ဆက္၊ ပ႒ာန္းဆက္မ်ား ရွိသည္ကိုယံုၾကည္လက္ခံပါသည္။ သို႕ေသာ္ကိုးကြယ္ရန္ တိုက္တြန္းအားေပးျခင္း၊ ကန္႕ကြက္ျခင္းမ်ား မၫႊန္ျပပါ။ ေမတၲာပို႕၊ အမွ်ေဝ ေပးရန္သာ လမ္းၫႊန္ပါသည္။
သိုက္တို႕နတ္တို႕ကို ဘယ္ေတာ့မွ မေဟာပါဘူး။-ဘယ္ေတာ့ေသမလဲ၊ ဘယ္ေတာ့ေဆး႐ံုေရာက္မလဲ၊ ဘယ္ေတာ့စီးပြားပ်က္မလဲေပါ့၊ အဲဒါေတြကို ႀကိဳတင္ၿပီး သိထားခဲ့ရင္ သက္သာေအာင္နဲ႕ လြတ္ကင္းေအာင္လုပ္တဲ့နည္းစနစ္မ်ိဳး ကြ်န္ေတာ့္မွာရွိပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္မို႕-
သင့္ဘဝေရွ႕ေရးကို သင္ကိုယ္တိုင္ႀကိဳတင္သိႏိုင္ေသာ ေလာကဓံရွစ္ပါးအိတ္ေဆာင္ ကဒ္ျပားေလးေတြကို ပလပ္စတစ္ေလာင္းၿပီး ကြ်န္ေတာ္ျဖန္႕ေဝပါတယ္။ ဒါေတြက ကြ်န္ေတာ့္ ကိုယ္ပိုင္နည္းစနစ္ေတြပါပဲ။
ေနာက္ ကြ်န္ေတာ္ေျပာခ်င္တာေတြကေတာ့ အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ကေလးေတြကို ေဗဒင္ေမးက်င့္မပါပါေစနဲ႕ တကယ္လို႕ေမးမယ္ဆိုရင္ ေမးမယ့္ေမြးခြန္းေတြကို ႀကိဳၿပီးေရးထားပါ။
(ဆရာ့ေရွ႕ေရာက္ရင္ ေမ့ေပ်ာက္ကုန္မွာစိုးလို႕ အိမ္ေရာက္မွ လမ္းေရာက္မွ တစ္ေခါက္ ျပန္လာေနရရင္ စရိတ္ကုန္မွာစိုးလို႕)
ေနာက္ၿပီးဆရာကို ဘာမွမေျပာမိပါေစနဲ႕။
အေကာင္းျဖစ္မလား၊ အဆိုးျဖစ္မလား။
ဘယ္လိုေဆာင္ရမလဲ ဘယ္လိုေရွာင္ရမလဲ။
အဲဒါေတြေမးပါ။ ၿပီးေတာ့အခန္းထဲကေဈးႏႈန္းကိုၾကည့္ပါ။ ေရးထားတာမေတြ႕ရင္ ဘယ္ေလာက္လဲလို႕ ႀကိဳတင္ၿပီးေမးပါ။ တခ်ိဳ႕ဆရာႀကီး၊ ဆရာမႀကီးမ်ားက လူၾကည့္ၿပီး ႐ိုက္စား လုပ္တတ္ၾကလို႕ပါ။ ေစတနာနဲ႕ အသိေပးတာပါ။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ျပတ္တယ္။ ဒီမွာဒီလို ေဈးႏႈန္းေရးထားတယ္ ဘယ္သူမဆိုအတြက္ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္တဲ့ေဈးပဲေလ။ မရိတ္ဘူး၊ ႐ိုက္စားမလုပ္ဘူး။ ေဟာလို႕ရတဲ့ေငြကိုလည္း ကြ်န္ေတာ္အိမ္ျပန္ေပးစရာမလိုဘူး။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္မိသားစုမွာ ျပည့္စံုေနလို႕ပါ။ ဒီေတာ့ကာ ကြ်န္ေတာ္ဆရာႀကီးဦးၾကာျမင့္ကို ကန္ေတာ့ တယ္။ ကြ်န္ေတာ္မိဘမ်ားကိုေထာက္ပံ့တယ္။ တစ္ႏွစ္တစ္ႀကိမ္ ကြ်န္ေတာ္တို႕နယ္ကို ျပန္ၿပီး ကထိန္ခင္းလို႕လွဴဒါန္းတယ္။
ေနာက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ကို ပညာေရးအက်ိဳးေပးမလား၊ မေပးဘူးလားတို႕၊ ဂုဏ္ထူး ထြက္မလား၊ မထြက္ဘူးလားတို႕၊ ေမးခြန္းလြယ္မလား၊ ခက္မလားတို႕၊ အမွတ္တိုးေအာင္တို႕ စတဲ့ အဲဒီအေၾကာင္း အခ်က္ေတြကို ဘယ္ေတာ့မွမေဟာပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႕လဲ ဆိုေတာ့ ေျဖႏိုင္ရင္ေအာင္မယ္၊ မေျဖႏိုင္ရင္မေအာင္ဘူးဒါပဲေလ၊ ရွင္းေနတာပဲ၊ ကဲဘယ္ေလာက္ လက္ေတြ႕ဆန္တဲ့ ပညာရပ္ မဟုတ္လား။ ကိုယ္လုပ္မွ ကိုယ္ရမွာေပါ့ေနာ္။(အခ်ိန္ကာလနဲ႔ နည္းစနစ္ေတာ့ လိုတာေပါ့)
ဆိုေတာ့ကာ ေနာက္ဆံုးေျပာခ်င္တာက ေဗဒင္ဆရာေတြဟာ လူလိမ္လူညာခ်ည္းပဲလို႕ ေျပာလာတဲ့သူရွိရင္ ကြ်န္ေတာ့္္ဆီ လႊတ္လိုက္ပါ။ ကြ်န္ေတာ့္ဆီကို လာခဲ့ပါ။ လာတဲ့သူဟာ အလုပ္အကိုင္ရွိရမယ္။ အိမ္ေထာင္ရွိရမယ္။ အသက္ႀကီးရမယ္ဗ်ာ။ မယံုေလ ႀကိဳက္ေလ လက္ေပါက္ကပ္ေလ ႀကိဳက္ေလဘဲ။ ဆယ္ေယာက္လာခဲ့ပါ။ ရွစ္ေယာက္မလြဲေစရဘူးလို႕ ကြ်န္ေတာ္ရဲရဲႀကီး ဒီေနရာ ကေျပာရဲပါတယ္။
ÄÄ ÄÄ ÄÄ
..............
ေဇာတိသေဝဒမဂၢဇင္း-အမွတ္-(၁၆၆)၊ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ အင္တာဗ်ဴးး
....................
အမွတ္တမဲ့ေပါ့ေလ။
ျမန္မာ႐ုပ္ရွင္၊ ဗီဒီယိုေတြ ၾကည့္ဖူးခဲ့ရင္ျဖစ္ျဖစ္၊ ဒါမွမဟုတ္ မၾကည့္ခ်င္ ျမင္လ်က္သားျဖစ္ ေနတဲ့ ေၾကာ္ျငာဒီဇိုင္းပံုစံမ်ိဳးနဲ႕ လြင္မိုးေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေဝဠဳေက်ာ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ျမင္ဖူး ၾကမွာပါ။ ဒီေတာ့ကာ ငါတို႕သည္ သူတို႕ႏွင့္ အတူ ႏိုင္ငံတာ္ တစ္ခုထဲအတြင္းမွာ ပင္ မွီတင္း ေနထိုင္ၾကသူေတြ ခ်ည္းပါလားဆိုၿပီး ေျဖသိမ့္ေက်နပ္ႏိုင္လို႕ ရႏိုင္ပါေသးသည္။
အဲဒီလိုနဲ႔ေပါ့ေလ။
ဘုရားဖူးလိုလို႕ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လိပ္ဥတူးလိုလို႕ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လမ္းႀကံဳလို႕ ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ရန္ကင္းၿမိဳ႕နယ္၊ မိုးေကာင္းဘုရား ကို ေရာက္ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ အဲဒီ ခုနေျပာသလိုမ်ိဳး လြင္မိုး လိုလို ေဝဠဳေက်ာ္ လိုလို မ်က္ႏွာမ်ိဳးနဲ႔ မြန္မြန္ ရည္ရည္ လူငယ္တစ္ေယာက္ကိုေတြ႕မိခဲ့ရင္ ဘာမေျပာညာေမေျပာ သူ႕ေရွ႕ သြားရပ္ၿပီး လက္ဝါးသာ ေထာင္ျပလိုက္ပါ။ (ျပ႐ံုျပပါ ႐ိုက္ေတာ့မ ႐ိုက္ၾကပါနဲ႕ေနာ္) ကြ်န္ေတာ္ ထင္တယ္။ ေခါင္းညိတ္ျပတယ္ဆိုရင္ သူမျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ေခါင္းခါၿပီး ေဗဒင္ပဲအဓိကေဟာတယ္။ ဗုဒၶနည္းက် ဝိဇၨာပညာသည္ပါလို႕ဆိုလာရင္ ေသခ်ာပါတယ္။ မိုးေကာင္းဘုရားက ေဗဒင္ဆရာ ဦးထြန္းရီ ဆိုတာပါပဲ။
အဲဒီမိုးေကာင္းဘုရားအေရွ႕ဘက္မုခ္ အခန္း(ခ)ထဲ ဝင္မယ္ ဆိုရင္
လူကို မၾကည့္နဲ႔ မူကိုၾကည့္
႐ုပ္ကိုမၾကည့္နဲ႔ အလုပ္ကိုၾကည့္။
ေငြအသျပာကိုမၾကည့္နဲ႔ ေစတနာကိုၾကည့္
အဲဒီလိုကတစ္မ်ိဳး။
........................
လိုခ်င္ေလာဘမရွိၾကႏွင့္။ ျဖစ္ခ်ိန္တန္ ျဖစ္လာလိမ့္မည္။
ျဖစ္လာမည့္အခ်ိန္ကို ႀကိဳတင္သိထားဖို႕ အေရးႀကီးပါတယ္။ ျဖစ္လာမယ္ ဆိုတဲ့ အခ်ိန္မွာ ရပိုင္ခြင့္ေတြ တကယ္ရလာေအာင္ ဘယ္လိုေနထိုင္ရမယ္ ဘယ္လိုလုပ္ကိုင္ရမယ္ ဆိုတာ သိလိုပါသလား။
အဲဒီလိုကတစ္နည္း
.........................
ပူပင္ေၾကာင့္ၾကမရွိၾကႏွင့္။ ပ်က္ခ်ိန္တန္လွ်င္ ပ်က္ လိမ့္မည္။
ပ်က္မဲ့အခ်ိန္ကို ႀကိဳတင္ သိထားဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။
ပ်က္မယ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္မွာ ႀကံဳေတြ႕လာမယ့္ ေလာကဓံရဲ႕ အဆိုးအေကာင္းေတြကို လြတ္ကင္း သက္သာခြင့္ရေအာင္ ဘယ္လိုေနထိုင္ရမယ္၊ ဘယ္လိုလုပ္ကိုင္ရမယ္ဆိုတာ သိလိုပါသလား။
အဲဒီလိုကတစ္ဖံု
............................
သင့္ဘဝ အနာဂါတ္ကာလမွာ ေတြ႕ႀကံဳလာမယ့္ အေကာင္း အဆိုးရဲ႕ အေၾကာင္းအက်ိဳး အမွန္ကို မသိဘဲေျပာသမွ်ယံု၊ ေပးသမွ်ေဆာင္၊ ခိုင္းသမွ်လုပ္၊ အခ်ိန္ကုန္၊ ေငြကုန္၊ လူပင္ပန္း ျဖစ္ၿပီး ဆရာစံု၍ ဘဝကို စိတ္ တိုင္းမက်ျဖစ္ေနသူမ်ားႏွင့္ ဗုဒၶ နည္းက်ဝိဇၨာပညာ၏ ေဟာေျပာ လမ္းၫႊန္ မႈမ်ားဟုတ္၏၊ မဟုတ္၏၊ ျဖစ္ႏိုင္မျဖစ္ႏိုင္ ေဝဖန္စဥ္းစား၍ ေလာကဓံကို ရင္ဆိုင္ျဖတ္သန္း လိုသူမ်ားအတြက္ ေလာကဓံတရားရွစ္ပါးနယ္မွာ ရင္ဆိုင္ႀကံဳလာမည့္သင့္ဘဝ အနာဂတ္ကာလ၏ က်န္းမာေရး၊ စီးပြားေရး အလုပ္အကိုင္၊ အိမ္ေထာင္ေရး၊ အမႈအခင္းျပႆနာမ်ား၏ အေကာင္း အဆိုးကို အေၾကာင္းအက်ိဳးႏွင့္ ေဟာေျပာလမ္းၫႊန္ေပးသည္။
အဲဒီလိုကတစ္ပိုဒ္
.........................
ဤပညာသည္အေကာင္းအဆိုးကိုႀကိဳတင္သိႏိုင္ၿပီး ဓါတ္ဆင္၊ ဓါတ္႐ိုက္၊ နဝင္းစီး၊ ဓါတ္ယၾတာမ်ားျဖင့္ ႀကိဳတင္၍ ကာကြယ္ျခင္း၊ကုသျခင္း၊ တားဆီးျခင္းမ်ားကိုပါ လုပ္ေဆာင္ ထားႏိုင္ေသာ ပညာျဖစ္သည္။
အဲဒီလိုက အဲဒီလို။
အဲဒါနဲ႕ေပါ့ေလ...။
ဓာတုနိယာမႏွင့္ နဝင္းစီး၊ ဓါတ္ခန္း၊ ေဗဒင္အခ်ဳပ္ မဟာဘုတ္ နိဒါန္းက်မ္းျပဳ ပညာရွင္ မဟာဘုတ္ပါရဂူဆရာႀကီး ဦးၾကာျမင့္၏တပည့္ ဆရာဦးထြန္းရီ(ေလာကဓံ)ဆိုသူနဲ႕ ညီၿငိမ္းေဆြဆိုတဲ့ အေကာင္းစားေလး နဲ႔ ေဟာဒီလိုေတြ႕ၾကပါေလေရာ . . .
ကြ်န္ေတာ္ကို ပဲခူးတိုင္း၊ ကဝၿမိဳ႕နယ္၊ ဝင္းကမူေက်းရြာ(ကုန္းတန္း)မွာ အဖဦးခင္ေမာင္၊ အမိေအးပိုတို႕က ေမြးဖြားခဲ့တာပါ။ မ်ိဳး႐ိုးမရွိခဲ့ပါဘူး။ ေဗဒင္ ပညာနဲ႔အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ပညာနဲ႔ေပါ့ေလ။
အဲဒီလိုနဲ႔အရြယ္ေရာက္ ႀကီးျပင္းလာခဲ့တာ။ ၁၉၇၄ခုႏွစ္ မတိုင္ခင္ ကရာေတးေတြ ေခတ္စား -လာၾကတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က လူငယ္ပီပီေပါ့ေနာ္ ကရာေတးကိုစိတ္ဝင္စားတယ္။ သံလက္သီး နဲ႔ ကရာေတးတို႕ ဘာတို႕ေခ တ္ေ ပါ့။ အဲဒါနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္သင္ေရာ၊ ကြ်န္ေတာ္က အလုပ္တစ္ခုကို လုပ္ ရင္ ေျခေျချမစ္ျမစ္ လုပ္ရမွ ေက်နပ္တယ္။ အဲဒါနဲ႔ ဖိဖိစီးစီး ကရာေတး သင္တယ္။ ေနာက္ၿပီး သိုင္းပညာသင္တယ္။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မွ ကြ်န္ေ တာ္ စူး စူးနစ္နစ္ သင္မိခဲ့သလဲဆိုရင္ အေျခခံဘဝကေန ဆရာျဖစ္တဲ့ အ ထိကို သင္ၾကားေလ့လာတတ္ေျမာက္ခဲ့တဲ့အဆင့္ျဖစ္လာတယ္။
အဲဒါနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသိုင္းအဖြဲ႕ခ်ဳပ္(ေအာင္ဆန္းကြင္း)က်ိဳကၠဆံအားကစားကြင္းမွာ ေပါ့ေလ သိုင္းနည္းျပဆရာအျဖစ္နဲ႔ ခုႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာေအာင္ သင္တ န္းျ ပၿပီး တပည့္ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ ေမြးထုတ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕သိုင္းဆရာႀကီးမ်ားကေတာ့
ျမန္မာႏိုင္ငံသိုင္းအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အတြင္းေရးမွဴးဆရာႀကီး ဦးတင္ဦး ႏွင့္ လိုင္းမြန္း (ပေလာင္) သိုင္းအဖြဲ႕က အစိုင္း(ေခၚ)ဆရာ စိုင္းသိန္းဝင္းနဲ႕ စိုင္းခင္ေသာင္းႏိုင္နဲ႕ ကိုမ်ိဳးေအာင္တို႕ျဖစ္တယ္ဗ်။
အဲဒီလိုနဲ႕ သိုင္းပညာနဲ႕ပတ္သက္ေနတုန္း ႐ုပ္ရွင္ပညာနဲ႕ ဆက္စပ္လာမိတယ္။ အဲဒါလည္း သိုင္းပညာနဲ႕ပဲ အဓိက ပတ္သက္တာပါ။ အဲဒီသိုင္းကိစၥနဲ႔ပဲေအဝမ္း႐ုပ္ရွင္ၿခံမွာ တစ္ႏွစ္ခြဲေလာက္ ၾကာျမင့္ခဲ့တယ္။ ႐ုပ္ရွင္ေတြဘာေတြလည္း ႐ိုက္ျဖစ္ေသးတယ္ဗ်။ အဲ...မွတ္မိသ၍ ကားေတြ ကေတာ့ ေမာင္သန္းဝင္းနဲ႕႐ိုက္တဲ့ ]တစ္ခ်က္ခုတ္}၊ ကိုတိုးညြန္႕တို႕နဲ႕႐ိုက္တဲ့ ]ဝိုင္းႀကီး ပတ္ပတ္ ဒူေဝေဝ} ကိုေက်ာ္သူနဲ႕ ႐ိုက္တဲ့ ]သံုးေတာင္ျပည့္ခန္း သာလယ္}။ အဲ...အဲဒီကားေတြ ႐ိုက္ျဖစ္ခဲ့ တယ္။ အဲဒါနဲ႕လဲ မေပ်ာ္ျပန္ ဘူး ဗ်။ ေနာက္ဒီဘက္ေခတ္ေပါ့...။
ဒီဘက္ေဈးကြက္စီးပြားေရးကာလမွာ ကြ်န္ေတာ္ဘာေတြလုပ္သလဲဆိုေတာ့ အေဆာက္အဦး ကန္ထ႐ိုက္ လုပ္င န္းေတြ လုပ္ျဖစ္တယ္။
ေျမာက္ဒဂံုယဥ္ေက်းမႈဌာန အိမ္ယာတို႕၊ ဘုရင့္ေနာင္ပြဲ႐ံုတို႕ေပါ့ေလ အဲဒါေတြမွာ ကန္ထ႐ိုက္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဖြဲ႕နဲ႔ေပါ့ အဲဒီမွာဘာေတြ႕ရ သ လဲဆိုေတာ့ ႐ိုးသားႀကိဳးစားႏိုးၾကားတဲ့ လူရွိသလို၊ မဟုတ္မဟတ္ ကလိမ္ေ စ့ျငမ္းဆင္ၿပီး လက္တစ္လံုးျခားယုတ္မာတဲ့ လူေတြကို ေတြ႕လာရျပန္တယ္။
အဲဒါနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္မေပ်ာ္ျပန္ဘူးဗ်။
အဲဒီေနာက္ေတာ့ ေယာင္ေတာင္ေပါင္ေတာင္နဲ႕ ဘာလုပ္ရ ဘာကိုင္ရ မွန္း မသိ၊ ဘာမွ မလုပ္ျဖစ္ေတာ့ဘဲ စိတ္ေတြေလလြင့္ ေနတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီ ထဲကေတာ့ ေဗဒင္ပညာနဲ႕ဆက္စပ္မႈ မရွိေသးတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။ ယံုၾကည္လွ တယ္။ လက္ခံလွတယ္၊ မဟုတ္ဘူးဗ်။ ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ မူလဝါသနာက အႏုပညာေနာ္။----ဒီလိုနဲ႔ ဘဝေတြခ်ာခ်ာလည္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘာကိုေတြ႕မိလိုက္ရသလဲဆိုေတာ့ စေနသားသမီး အသက္(၃၃)ႏွစ္မွာ ေရာဂါစံု၊ ေဆးစံု၊ ဆရာစံု၍ ဒုကၡေရာက္ေနလွ်င္ ဆရာႀကီး ဦးၾကာျမင့္ဆီ လာခဲ့ပါဆိုတဲ့ စာပိုဒ္ေလးတစ္ပိုဒ္ဗ်။ ဘယ္ကဘယ္လို ေတြ႕မိလိုက္သလဲမသိဘူး။ အဲ.. ကြ်န္ေတာ္ ကလည္း အသက္(၃၃)ႏွစ္မွာ ျဖစ္ေနတယ္။ တကယ့္ကို ဘဝစံု၊ ရင္အနာစံု၊ ေဆးစံု၊ ဆရာစံုေနခဲ့ၿပီ။ အင္း ေပါ့ ဒုကၡလည္းေရာက္ေနခ်ိန္ေပါ့။
အဲဒီလိုတိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ျဖစ္ေတာ့ ဘာရယ္၊ ညာရယ္ေတာ့မဟုတ္ဘူး အဲဒီဆရာႀကီး ဦးၾကာျမင့္ဆီ ေရာက္သြားေရာ ေျပာၾကပါေတာ့။
ဟုတ္တယ္။
အဲဒီမွာတင္ပဲ ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ ဘဝတစ္ဆစ္ခ်ိဳးေျပာင္းသြားခဲ့တာ။ မွန္လိုက္တာဗ်ာ၊ ေဟာခ်က္ ေတြ ေဟာခ်က္ေတြဆိုတာ မေျပာပါနဲ႕ေတာ့။ ဒါနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္လည္း ဆရာႀကီးနဲ႕ ဆရာႀကီး ပညာကို ေလးစားယံုၾကည္မိၿပီး ဆရာတင္တပည့္ခံလို႕မို႕ ေလးႏွစ္ေလးမိုး ၾကာၾကာ ပညာရင္ႏို႕ ေသာက္စို႕ခဲ့ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ မူလအဓိပတိဆရာႀကီးပါ။ ဆရာႀကီးရဲ႕နည္းစနစ္က ဗုဒၶနည္းက်တဲ့ ဝိဇၨာ ပညာရပ္ျဖစ္ၿပီး နဝင္းစီးဓါတ္ခန္း ေဗဒင္ခ်ဳပ္မဟာဘုတ္မွာ ပါရဂူႀကီးတစ္ဆူျဖစ္လို႕ပါပဲ။ အဲဒီမွာတင္ ကြ်န္ေတာ္လည္း ဆရာဦးထြန္းရီ(ဓါတုနိယာမႏွင့္ မဟာဘုတ္နဝင္းစီ းဓါတ္ခန္း)ဆိုတဲ့ ကိုယ္ပိုင္ ဆိုင္းဘုတ္ တင္ႏိုင္ခဲ့တာေပါ့။
အစပိုင္းတုန္းက ေဗဒင္ပညာရဲ႕အႏွစ္ကို မကြ်မ္းက်င္ေသးေတာ့ အလြဲလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္ေတြ ျဖစ္ဖူးတယ္ဗ်။
ေဗဒင္လာေမးသူကို ကြ်န္ေတာ္ေကာင္းမယ္ေျပာလိုက္ရင္ ဆိုးသြားတာတို႕၊ ဆိုးမယ္ေျပာရင္ ေကာင္းသြားတာတို႕ အဲဒါေတြနဲ႕ နပမ္းလံုးေနရေသးတယ္။ ေနာက္မွ သဘာရင့္ ဝါရင့္လာေတာ့မွ အေၾကာင္းနဲ႔အက်ိဳး အက်ိဳးနဲ႕အေၾကာင္းေပါ့။ အဲဒါေတြ ဆက္စပ္ၿပီး တိတိက်က် မွန္မွန္ကန္ကန္ေတြ ေဟာေျပာေအာင္ျမင္ခဲ့တာ ဒီေန႕အထိေပါ့ေလ။
ေနာက္ကြ်န္ေတာ္ ပေယာဂပညာေတြ ဘာေတြလဲေလ့လာလိုက္စားခဲ့ေသးတယ္။ အၾကားအျမင္နဲ႕ ပါတ္သက္လို႕လည္း ဒီလိုပဲ ေလ့လာလိုက္စားခဲ့တာပါပဲ။
၁၉၉၅ခုႏွစ္မွာ တိုင္းရင္းေဆးေလးဘာသာကို ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ ဆရာႀကီး ရန္ကုန္ ေက်ာ္ရင္ ဆီမွာ ပုဂၢလပညတ္ေဆးပညာႏွင့္ နိယာမေဆးပညာကို သင္ယူခဲ့ၿပီး (၂၁.၁၀.၉၇) အဂၤါေန႕မွာ ဆရာႀကီး ဦးေက်ာ္ရင္ ကိုယ္တိုင္(ဓါတုနိယာမ)ေဆးကုသခန္းကို လာေရာက္ဖြင့္လွစ္ ကုသခြင့္ ေပးခဲ့ပါတယ္။------------ကြ်န္ေတာ္ ခုလိုအပူအပင္ကင္းစြာနဲ႕ေဟာေျပာေနျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းကလဲ ကြ်န္ေတာ့္ဇနီးရဲ႕ အေထာက္အကူလဲ ပါပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႕ဒါေတြကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာရတာလဲဆိုေတာ့ (အလုပ္ တစ္ခုမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြပါလာရင္ လုပ္ငန္းတစ္ဝက္ ေအာင္ျမင္ႏိုင္သလို တစ္ဝက္က်ဆံုးျခင္းကို ျဖစ္ေစတယ္)ဆိုတဲ့စကားေၾကာင့္ ခုလိုေျပာရတာပါ။ ကြ်န္ေတာ့္ဇနီးရဲ႕ နားလည္သိတတ္မႈ၊ အားေပးကူညီမႈေတြေၾကာင့္ ခုလို စီးပြားေရးမလုပ္ပဲ ပညာမွန္နဲ႕ လူေတြကို ေဟာေျပာၿပီးရပ္တည္ ေနႏိုင္တာျဖစ္ပါတယ္။
ဟုတ္ကဲ့ ဆရာေပးတဲ့ ပညာကိုေသရြာသို႕ ယူမသြားၾကစတမ္းဆိုသလို ကြ်န္ေတာ့နည္း ကြ်န္ေတာ့္ဟန္ ကြ်န္ေတာ့္စနစ္ကို အခုလိုေျပာျပလိုက္ရင္ တျခား႐ိုက္စား၊ ေဟာက္စား၊ ဆရာတု၊ ဆရာေယာင္ေတြက အဲဒီနည္းနဲ႕ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ၾကမွာျဖစ္လို႕လဲ သိပ္ေတာ့မေျပာလိုပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ေျပာရဲတာကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ဆရာႀကီးဦးၾကာျမင့္ မူအတိုင္း မဟာဘုတ္မူရင္းအတိုင္းေပါ့ေလ။ အဲဒီနည္းစနစ္နဲ႕ေဟာပါတယ္။
ပထမနာမည္ေမးတယ္။
ေနာက္ေမြးသကၠရာဇ္ေမးတယ္။
ေနာက္ အိမ္ေထာင္ရွိ/မရွိေမးတယ္။
ေနာက္ အလုပ္အကိုင္ ေမးတယ္။
ေနာက္ ေနရပ္လိပ္စာ ေမးတယ္။
ကြ်န္ေတာ္က အေျခခံပိုင္တယ္ေလ။ တျခားဆရာေတြလို ေရလာေျမာင္းေပးမလုပ္ဘူး။ ကိုယ္ကပညာအႏွစ္ကိုျပၿပီး ေဟာတာကို လူအေတာ္မ်ားမ်ားက လက္မခံဘူးဗ်။ ဆိုလိုတာကဗ်ာ၊ ငွက္ေပ်ာပင္စိုက္ရင္ ငွက္ေပ်ာသီးပဲသီးမွာေပါ့ မဟုတ္လား။ အျဖစ္ရွိရင္ အပ်က္ရွိမယ္။ မထူးဆန္း ဘူးေလ။ ကြ်န္ေတာ္က လူတစ္ေယာက္ရဲ႕သက္တမ္း တစ္ခုလံုးကို ပိုင္းျခားၿပီး ေဟာတာ။ မေမြးခင္အခ်ိန္၊ ေမြးၿပီးအခ်ိန္၊ ေသတဲ့အခ်ိန္။ အဲဒီလူ႕ဘဝသက္တမ္းတိုတိုေလးမွာ ေမြးၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ဆိုပါေတာ့၊ သူ႕မွာလူတစ္ေယာက္ရဲ႕အခြင့္အေရးေတာ့ ရရမွာေပါ့။ ဆိုပါေတာ့ အလုပ္အကိုင္၊ အိမ္ေထာင္၊ ေနစရာအိမ္၊ စီးဖို႕ယာဥ္၊ အဲဒါကျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ဘဝမွာရသင့္ရထိုက္တဲ့ အခ်ိန္အခါ အခြင့္အေရးေတြပဲ။
အလုပ္ေပးမယ္၊ အိမ္ေထာင္ေပးမယ္၊ ေနစရာအိမ္ေပးမယ္။ စီးဖို႕ယာဥ္ေပးမယ္။ အဲဒီ ေလးမ်ိဳးဟာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘဝတစ္ခုမွာ ေျခာက္ႀကိမ္ႀကံဳရမယ္။ ရသင့္တယ္ ရထိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီအတိုင္းသက္သက္ေတာ့ မရႏိုင္ဘူး။ လုပ္မွရမယ္။ ကံ Óဏ္ ဝီရိယ လံု႕လေပါ့ေလ။ ဒီလိုနဲ႔မွရမယ္။
ကဲ ဘယ္ေလာက္ သိပၸံနည္းက်သလဲလို႕။
အဲဒါကြ်န္ေတာ့မူပဲ။
ေဗဒင္လာေမးတယ္ေနာ္
ေမးၿပီးသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ မယံုပါနဲ႕ဦး၊ စဥ္းစား။ လြယ္လြယ္ေလးနဲ႕ ျဖစ္ရမယ္လို႕ ကြ်န္ေတာ္ မေျပာဘူး။ ဒီလိုအသက္အရြယ္မ်ိဳးမွာ သူမ်ားေတြ စီးပြားျဖစ္ေနတယ္။ သူတို႕လို စီးပြားျဖစ္ေအာင္ ႀကီးပြားေအာင္လုပ္ယူပါ။ လုပ္ယူလို႕ရတဲ့အဆင္ေျပေစမဲ့ နည္းစနစ္ကို ကြ်န္ေတာ္ေျပာျပမယ္။ ေနနည္းေပါ့။ ေနနည္းေျပာမယ္။ ျဖစ္ရင္ပ်က္မယ္ေနာ္။ ပ်က္ေတာ့မယ္။ အဲဒါမပ်က္ေအာင္ (ပ်က္မွာသိလ်က္နဲ႕)မေဆာင္ရြက္ဘဲ ယၾတာအားကိုးခ်င္ၾကတာ။ အဲဒါမ်ိဳးမရဘူး။ ဆရာႀကီးလည္း အဲဒါလို သိပၸံနည္းက်ဗုဒၶတရားနဲ႔ယွဥ္ၿပီးေဟာဖို႕လမ္းၫႊန္တယ္။
ယၾတာေကာင္းရင္မင္းေလာင္းေပၚမယ္။ ယၾတာေကာင္းရင္မင္းေလာင္းေပ်ာက္မယ္ ဆိုတာမ်ိဳးက လံုးဝအာမခံခ်က္မေပးႏိုင္ပါဘူး။ အခ်က္ကိုမသိဘဲနဲ႔ အႏွစ္ကို မသိဘဲနဲ႔ လူတစ္ေယာက္ ေသမယ္။ ရွင္မယ္ဆိုတာ လုပ္လို႕မရဘူး။ ေသေနတဲ့လူကို ထရွင္ေအာင္ ယၾတာ လုပ္လို႕မရဘူး။ ေထာင္က်ေနတဲ့လူကို ယၾတာနဲ႕ လြတ္ေျမာက္ေအာင္လုပ္ေပးလို႕မရပါဘူး။ေဆး႐ံုမွာ ခြဲစိပ္ကုသခံေနတဲ့ လူနာကိုခ်က္ခ်င္းႀကီးပိုက္ေတြဘာေတြျဖဳတ္ၿပီး အေကာင္းပကတိအတိုင္း ျပန္လာေအာင္လုပ္လို႕မရပါဘူး။ အဲဒီလိုပဲ ညားခါစ ခ်စ္စ၊ ခင္စ၊ ၾကင္နာစ ခ်စ္စိတ္မႊန္ေနတဲ့ လင္မယားကို ခ်က္ခ်င္းႀကီး ကြဲသြားေအာင္ ယၾတာနဲ႕ခြဲလို႕မရႏိုင္ပါဘူး။
အဲဒါေတြကို ယၾတာလုပ္ေပးတဲ့မူ ကြ်န္ေတာ့မွာမရွိပါ။ ဘယ္သူမွလည္းမကယ္ႏိုင္ပါဘူး။ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးၿပီး ေလာကဓံတရားကို ျဖတ္သန္းဖို႕ နည္းလမ္းေကာင္းေတြသာ ေပးပါမယ္။
အိမ္တြင္း႐ိုးရာ၊ နတ္၊ သိုက္ဆက္၊ ပ႒ာန္းဆက္မ်ား ရွိသည္ကိုယံုၾကည္လက္ခံပါသည္။ သို႕ေသာ္ကိုးကြယ္ရန္ တိုက္တြန္းအားေပးျခင္း၊ ကန္႕ကြက္ျခင္းမ်ား မၫႊန္ျပပါ။ ေမတၲာပို႕၊ အမွ်ေဝ ေပးရန္သာ လမ္းၫႊန္ပါသည္။
သိုက္တို႕နတ္တို႕ကို ဘယ္ေတာ့မွ မေဟာပါဘူး။-ဘယ္ေတာ့ေသမလဲ၊ ဘယ္ေတာ့ေဆး႐ံုေရာက္မလဲ၊ ဘယ္ေတာ့စီးပြားပ်က္မလဲေပါ့၊ အဲဒါေတြကို ႀကိဳတင္ၿပီး သိထားခဲ့ရင္ သက္သာေအာင္နဲ႕ လြတ္ကင္းေအာင္လုပ္တဲ့နည္းစနစ္မ်ိဳး ကြ်န္ေတာ့္မွာရွိပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္မို႕-
သင့္ဘဝေရွ႕ေရးကို သင္ကိုယ္တိုင္ႀကိဳတင္သိႏိုင္ေသာ ေလာကဓံရွစ္ပါးအိတ္ေဆာင္ ကဒ္ျပားေလးေတြကို ပလပ္စတစ္ေလာင္းၿပီး ကြ်န္ေတာ္ျဖန္႕ေဝပါတယ္။ ဒါေတြက ကြ်န္ေတာ့္ ကိုယ္ပိုင္နည္းစနစ္ေတြပါပဲ။
ေနာက္ ကြ်န္ေတာ္ေျပာခ်င္တာေတြကေတာ့ အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ကေလးေတြကို ေဗဒင္ေမးက်င့္မပါပါေစနဲ႕ တကယ္လို႕ေမးမယ္ဆိုရင္ ေမးမယ့္ေမြးခြန္းေတြကို ႀကိဳၿပီးေရးထားပါ။
(ဆရာ့ေရွ႕ေရာက္ရင္ ေမ့ေပ်ာက္ကုန္မွာစိုးလို႕ အိမ္ေရာက္မွ လမ္းေရာက္မွ တစ္ေခါက္ ျပန္လာေနရရင္ စရိတ္ကုန္မွာစိုးလို႕)
ေနာက္ၿပီးဆရာကို ဘာမွမေျပာမိပါေစနဲ႕။
အေကာင္းျဖစ္မလား၊ အဆိုးျဖစ္မလား။
ဘယ္လိုေဆာင္ရမလဲ ဘယ္လိုေရွာင္ရမလဲ။
အဲဒါေတြေမးပါ။ ၿပီးေတာ့အခန္းထဲကေဈးႏႈန္းကိုၾကည့္ပါ။ ေရးထားတာမေတြ႕ရင္ ဘယ္ေလာက္လဲလို႕ ႀကိဳတင္ၿပီးေမးပါ။ တခ်ိဳ႕ဆရာႀကီး၊ ဆရာမႀကီးမ်ားက လူၾကည့္ၿပီး ႐ိုက္စား လုပ္တတ္ၾကလို႕ပါ။ ေစတနာနဲ႕ အသိေပးတာပါ။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ျပတ္တယ္။ ဒီမွာဒီလို ေဈးႏႈန္းေရးထားတယ္ ဘယ္သူမဆိုအတြက္ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္တဲ့ေဈးပဲေလ။ မရိတ္ဘူး၊ ႐ိုက္စားမလုပ္ဘူး။ ေဟာလို႕ရတဲ့ေငြကိုလည္း ကြ်န္ေတာ္အိမ္ျပန္ေပးစရာမလိုဘူး။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္မိသားစုမွာ ျပည့္စံုေနလို႕ပါ။ ဒီေတာ့ကာ ကြ်န္ေတာ္ဆရာႀကီးဦးၾကာျမင့္ကို ကန္ေတာ့ တယ္။ ကြ်န္ေတာ္မိဘမ်ားကိုေထာက္ပံ့တယ္။ တစ္ႏွစ္တစ္ႀကိမ္ ကြ်န္ေတာ္တို႕နယ္ကို ျပန္ၿပီး ကထိန္ခင္းလို႕လွဴဒါန္းတယ္။
ေနာက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ကို ပညာေရးအက်ိဳးေပးမလား၊ မေပးဘူးလားတို႕၊ ဂုဏ္ထူး ထြက္မလား၊ မထြက္ဘူးလားတို႕၊ ေမးခြန္းလြယ္မလား၊ ခက္မလားတို႕၊ အမွတ္တိုးေအာင္တို႕ စတဲ့ အဲဒီအေၾကာင္း အခ်က္ေတြကို ဘယ္ေတာ့မွမေဟာပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႕လဲ ဆိုေတာ့ ေျဖႏိုင္ရင္ေအာင္မယ္၊ မေျဖႏိုင္ရင္မေအာင္ဘူးဒါပဲေလ၊ ရွင္းေနတာပဲ၊ ကဲဘယ္ေလာက္ လက္ေတြ႕ဆန္တဲ့ ပညာရပ္ မဟုတ္လား။ ကိုယ္လုပ္မွ ကိုယ္ရမွာေပါ့ေနာ္။(အခ်ိန္ကာလနဲ႔ နည္းစနစ္ေတာ့ လိုတာေပါ့)
ဆိုေတာ့ကာ ေနာက္ဆံုးေျပာခ်င္တာက ေဗဒင္ဆရာေတြဟာ လူလိမ္လူညာခ်ည္းပဲလို႕ ေျပာလာတဲ့သူရွိရင္ ကြ်န္ေတာ့္္ဆီ လႊတ္လိုက္ပါ။ ကြ်န္ေတာ့္ဆီကို လာခဲ့ပါ။ လာတဲ့သူဟာ အလုပ္အကိုင္ရွိရမယ္။ အိမ္ေထာင္ရွိရမယ္။ အသက္ႀကီးရမယ္ဗ်ာ။ မယံုေလ ႀကိဳက္ေလ လက္ေပါက္ကပ္ေလ ႀကိဳက္ေလဘဲ။ ဆယ္ေယာက္လာခဲ့ပါ။ ရွစ္ေယာက္မလြဲေစရဘူးလို႕ ကြ်န္ေတာ္ရဲရဲႀကီး ဒီေနရာ ကေျပာရဲပါတယ္။
ÄÄ ÄÄ ÄÄ
ဒီလိုဒီလိုဆရာရဲ႕ . ..
ဗုဒၶနည္းက်ဝိဇၨာပညာနဲ႕ နဝင္းစီး၊ ဓါတ္ခန္း၊ ေဗဒင္အခ်ဳပ္မဟာဘုတ္ နိဒါန္းက်မ္းျပဳ ပညာရွင္ မဟာဘုတ္ပါရဂူ ဆရာႀကီး ဦးၾကာျမင့္၏ တပည့္၊ ေလာကဓံလက္ေတြ႕အသံုးခ် ဆရာႀကီးဦးထြန္းရီ ဆိုသူသည္ ရန္ကင္းၿမိဳ႕နယ္၊ မိုးေကာင္းဘုရားအေရွ႕ဖက္မုခ္၊ အခန္း(ခ) တြင္ က်န္းမာ ပကတိ ခ်မ္းသာစြာရွိလ်က္ ဆရာ့ ဆရာမ်ား၏ ပညာ Óဏ္၊ ဦးထိပ္မွာ ပန္ဆင္ၿပီး သကာလ လူ႕ေလာကတြင္ လူေတြ လူလိုေနနည္းကို ေဟာေဖၚၫႊန္ ျပလွ်က္ ရွိပါေၾကာင္း။
..................
ညီၿငိမ္းေဆြ
..................
ဗုဒၶနည္းက်ဝိဇၨာပညာနဲ႕ နဝင္းစီး၊ ဓါတ္ခန္း၊ ေဗဒင္အခ်ဳပ္မဟာဘုတ္ နိဒါန္းက်မ္းျပဳ ပညာရွင္ မဟာဘုတ္ပါရဂူ ဆရာႀကီး ဦးၾကာျမင့္၏ တပည့္၊ ေလာကဓံလက္ေတြ႕အသံုးခ် ဆရာႀကီးဦးထြန္းရီ ဆိုသူသည္ ရန္ကင္းၿမိဳ႕နယ္၊ မိုးေကာင္းဘုရားအေရွ႕ဖက္မုခ္၊ အခန္း(ခ) တြင္ က်န္းမာ ပကတိ ခ်မ္းသာစြာရွိလ်က္ ဆရာ့ ဆရာမ်ား၏ ပညာ Óဏ္၊ ဦးထိပ္မွာ ပန္ဆင္ၿပီး သကာလ လူ႕ေလာကတြင္ လူေတြ လူလိုေနနည္းကို ေဟာေဖၚၫႊန္ ျပလွ်က္ ရွိပါေၾကာင္း။
..................
ညီၿငိမ္းေဆြ
..................
No comments:
Post a Comment